Dat staat in het adviesrapport Grondgebondenheid als basis voor een toekomstbestendige melkveehouderij van de Commissie Grondgebondenheid. Donderdag werd dit in Den Haag overhandigd aan de opdrachtgevers van de commissie: LTO Vakgroep Melkveehouderij en de Nederlandse Zuivel Organisatie (NZO).

Het rapport slaat een eerste piketpaaltje in het jaar 2025. Dan moet minimaal 65 procent van het ruwvoer dat een melkveehouder verbruikt van eigen grond of van grond in de directe omgeving van het bedrijf komen. Dit betekent dat het areaal grasland met minstens 100.000 hectare zal moeten groeien.

Een tweede punt aan de horizon is 2040. In dat jaar moet het krachtvoer uit Nederlandse en regionale reststromen worden gewonnen. Een derde deel ervan mag dan nog van Europese origine zijn. Import van ingrediënten uit Zuid-Amerika is dan verleden tijd.

Volgens Ton Loman, commissievoorzitter en oud-Agrifirm-CEO, is er voldoende tijd om de doelen te realiseren. ‘We hebben geprobeerd een concept te ontwikkelen dat de sector economisch perspectief biedt en minder afhankelijk maakt van externe bronnen voor grondstoffen.’

Mestafzet

Het advies verlangt dat een melkveehouder straks met behulp van lokale kringlopen zijn mest probleemloos kan afzetten op het eigen bedrijf of in de directe omgeving. Dit doel versterkt volgens de commissie de positie van Nederlandse zuivel op de markt en in de samenleving.

Om de grondgebondenheid te kunnen borgen voor boeren met te weinig eigen grond, adviseert de commissie het afsluiten van regionale buurtcontracten.

Hiermee kunnen melkveehouders met akkerbouwers regionale (binnen een straal van 20 kilometer) ruwvoer- en mestkringlopen organiseren. Voorwaarde is dat melkveehouders minimaal 50 procent van het ruwvoer wel op eigen grond kunnen telen.

LTO en NZO nemen het advies bindend over en gaan nu onderzoeken hoe zij melkveehouders kunnen stimuleren om de gewenste grondgebondenheid te realiseren.

Rapport: grondgebondeheid als basis voor een toekomstbestendige melkveehouderij