De RTRS-certificaten, goed voor bijna 823.000 ton aan soja, dekten de vraag naar verantwoorde soja af, die marktpartijen bij de diervoedersector neerlegden. Die vraag werd grotendeels vastgelegd via modules bij het certificatieschema GMP+ FRA, waarbij de verantwoordelijkheid voor de borging bij GMP+ International ligt. Dit gebeurde voor alle diervoeder bestemd voor de Nederlandse zuivelproductie, zowel voor binnenlandse afzet als voor de export. Hetzelfde geldt voor Milieukeur, waarbij aankoop van RTRS of equivalent is vereist voor de certificering ‘Verantwoord varkens- en pluimveevoeder’. Daarnaast dekten marktpartijen de vraag van Nederlandse retailers voor gebruik van verantwoorde soja gedeeltelijk af via aankoop van RTRS-certificaten door de diervoederindustrie. Specifieke marktvraag voor non-gmo en biologische soja werd ingekocht op basis van aparte certificatieschema’s.

Bij circa 45% van in diervoeders verwerkte soja in Nederland vraagt de (buitenlandse) markt niet om duurzaamheid. Toch legden Nevedi-leden vast in een convenant dat die soja moet voldoen aan belangrijke eisen op het gebied van milieu en sociale omstandigheden. Hierbij zijn de zogeheten Fefac Soy Sourcing Guidelines leidend. Met die richtlijnen introduceert de Europese diervoederindustrie in alle EU-lidstaten duurzaamheidscriteria. Om aan die criteria te voldoen, moest een aantal certificatieschema’s aanscherpingen doorvoeren bij hun eigen criteria doorvoeren. Momenteel zijn de certificatieschema’s voor non-gmo en biologische soja bezig met de benchmark aan de eisen van de Fefac Sourcing Guidelines. Inmiddels zijn negen schema’s geaccordeerd voor die guidelines, te weten ADM, Agricultura Certificada, BA, Cargill, CRS, Femas, ISCC, RTRS en USSEP. De eisen van de Fefac-guidelines zullen de komende jaren steeds verder worden aangescherpt.